تاررود کجاست؟

تاررود نام یکی از پنج دهستان بزرگ از شهرستان دماوند است که در آن رودخانه تاررود جریان دارد. تاررود ادامه رودخانه مشکیجه  که در مرکز شهرستان دماوند جریان دارد، می‌باشد و در ادامه به روستاهای دهستان تاررود آبرسانی می کند. این رودخانه مهم که هم از مرکز شهر دماوند و هم از دهستان تاررود می گذرد، با منشاء از دریاچه زیبای تار در دماوند و دهستان بزرگ تاررود و همچنین سد بزرگ تاررود که روزی شاید احداث شود! و تقریبا مسئله حیاتی برای نجات بخش بزرگی باغ‌های شهرستان دماوند و زنده ماندن باغات و کشاورزی در این شهرستان است، ما را بر آن داشت تا نام تاررود را برای نشریه تاررود انتخاب کنیم تا از زیباترین روستاهای رودهن تا سرسبزتزین روستاهای کیلان و قشنگ ترین روستاهای آبسرد و  بلندترین روستاهای آبعلی و دماوند، نام شهرستان دماوند را با تاررود پیوند دهند.

درباره دماوند:

شهرستان دماوند، منطقه ای کوهستانی است که در قسمت جنوبی سلسله جبال البرز مرکزی و در قسمت شمال شرقی و هفتاد کیلومتری استان تهران واقع شده است. که از شمال به لاریجان از شهرستان آمل و سواد کوه از شهرستان قائم شهر، از جنوب و جنوب شرقی به گرمسار و ورامین و از شرق به شهرستان فیروزکوه و از غرب به تجریش تهران و شمیران و لواسانات محدود است.

این شهرستان جزء استان تهران بوده و مساحت آن در حدود ۲/۴۶۴۵ کیلومتر مربع بوده و در جهت شرقی و غربی(طول )گسترش داشته و ارتفاع متوسط این شهرستان حدودا ۱۸۰۰متر از سطح آبهای آزاد است و در بین ۲۰/۳۵ تا ۵۵/۳۵ درجه عرض شمالی و ۵۳/۵۱ تا ۱۰/۵۳ طول شرقی واقع شده و بلندترین طول آن در جهت شرقی – غربی ۱۳۰کیلومتر و در جهت شمالی- جنوبی ۸۵ کیلومتر است و به شکل یک شش ضلعی نامنظم است.

شهرستان دماوند بر اساس آخرین سرشماری سال ۱۳۸۵حدودا ۹۸۰۵۳نفر جمعیت داشته که از این تعداد۷۲۳۹۸ نفر (۰۷۴/۰)در جامعه شهری و ۲۵۶۵۵ نفر (۰۲۶/۰)در جامعه روستایی ساکن هستند.)شهرستان دماوند ،رودهن ، کیلان ، آبسرد و آبعلی دارای بخش مرکزی شامل دهستانهای تاررود ، ابرشیوه و جمارود (جمع آبرود)و بخش رودهن شامل دهستانهای مهرآباد و آبعلی است که ۹۲۲ روستا را در خود جای داده است.

بخش اعظم این شهرستان کوهستانی است،به طوری که در شمال آن کوههای مرتفعی نظیر سیاه چال و چنگیزچال و در بخش جنوبی آن کوههای قره آغاج و در بخش میانی جلگه های گیلاوند و رودهن و بومهن که شیب ملایمی به طرف جنوب دارند،قرار دارند.

از نظر تقسیمات آب و هوایی دارای اقلیم نیمه استپی سرد در بخش میانی و در ارتفاعات،دارای اقلیم کوهستانی است که عمده نزولات آن به صورت برف است که در ارتفاعات۲۸۰۰-۳۰۰۰ متر به بالا این اقلیم را می توان مشاهده نمود.ارتفاع متوسط از سطح دریا حدود ۲۰۰۰متر و حداکثر درجه حرارت در تابستان ۳۵درجه و حداقل آن در زمستان گاهی تا۲۰- درجه می رسد و میزان بارندگی ۳۲۵میلی متر بوده که در ارتفاعات از بارش بیشتری برخوردار است.از نقطه نظر درجه حرارت سردترین ماه سال به دی ماه با میانگین حدود ۱/۰و میانگین حداقل ۱/۵- درجه سانتی گراد و گرمترین ماه سال به تیر ماه با میانگین ۹/۲۵و حداکثر ۳/۳۲تعلق دارد.۴ماه از سال آذر ،دی،بهمن و اسفند دارای شرایط اقلیمی خیلی مرطوب و آبان ماه شرایط مرطوب و فروردین نیمه مرطوب و دو ماه مهر و اردیبهشت دارای شرایط اقلیمی نیمه خشک و ماههای تابستان غیر از مرداد و شهریور شرایط بیابانی را دارا می باشد.بدین ترتیب شهرستان دماوند دارای اقلیم نیمه خشک سرد است که در تابستان به علت گرمای شدید ،خشکی فیزیکی و در زمستان بدلیل سرمای فوق العاده ،خشکی فیزیولژیک حاکم می گردد.این منطقه توسط رودخانه های پر آب تار و بار و آه و ایرا ،دلیچای لار و سایر رودخانه های تار و بار که یکی ازآنها از شرق سرچشمه می گیرد و دیگری از شمال غربی جاری شده از قریه مشاء می گذرد. اتصال این دو رودخانه ،تشکیل رود دماوند را می دهد که ابتدا به طرف جنوب جاری شده و پس از پیمودن ارتفاعات کوه قوچ به جاجرود متصل می شود.

این شهرستان چون در میان کوههای برف گیر واقع شده ،اراضی اطراف آن به واسطه فراوانی آب،دارای باغهای متعدد و حاصلخیز است.روستاهای شمال غربی آن مانند احمدآباد و چشمه اعلاء و دشت مزار که باغستانهای آن میوهُ فراوان دارند. بخشهای مرکزی دماوند دارای زمینهای آبرفتی نسبتا وسیع قابل کشاورزی است.در این قسمت زمینهای زیر کشت و باغات میوه دیده می شود.در بخش جنوبی این شهرستان که فاقد آبهای زیر زمینی و دارای مناطق نسبتا خشک است از آمادگی کمتری برای کشت برخوردار است.در این مناطق میوه های گرمسیری مانند انار و انجیر به عمل می آید.در مناطق مرکزی انواع میوه ها و محصولات کشاورزی به ویژه سیب ،گلابی ،قیسی ،گیلاس ،آلبالو ،سیب زمینی ،گردو ،لوبیا ،گندم ،گوجه و خیار از محصولات فراوان و قابل صدور و فروش است.شغل اصلی مردم دماوند،کشاورزی و دامپروری بوده و هزاران خانوار روستایی از این راه امرارمعاش می کنند.البته از این میان عده ای با تولید صنایع دستی از قبیل :گلیم ،بافته های پشمی و سفال و کار در معدن و کارگاههای کوچک،و روستاهای اطراف کوه تا حدودی از توریست های منطقه زندگی خود را تأمین می کنند . وضعیت آب و هوایی سبب شده که این منطقه از پوشش گیاهی خوبی برخوردار باشد و همین باعث شده تا زمینه برای فعالیت دامپروری مهیا گردد.وجود نهرها،رودخانه ها و چشمه ها سبب گردیده تا باغ ها و کشتزارهای متعدد و فراوانی بوجود آید.

در سالهای اخیر پرورش زنبورعسل دراین شهرستان ،یکی از شغل های قابل توجه بوده و عده زیادی را به خود مشغول کرده است .عسل دماوند اکنون از لحاظ جنس و مرغوبیت توجه بسیاری را در بازار به خود معطوف داشته است.

این شهرستان از مناطقی است که با امکانات بالقوه و خدادادی اعم از مواد معدنی ،تولیدات قابل توجه کشاورزی و دامی ،گیاهان کمیاب و دارویی ،چشمه های فراوان آب معدنی ،می تواند عرصه های نوید بخشی در جهت اعتلای شهرستان و استان باشد.و وجود آثار باستانی و مناظر دیدنی و زیبای کوهستانی که در استان بی نظیر است می تواند همه ساله عده زیادی را به سوی خود جلب کند.

قله بلند و باشکوه دماوند با ارتفاع ۵۶۷۱متر در ۲۵کیلومتری شمال شهر دماوند واقع شده و بلندترین قله کشور ایران است ،همیشه پر برف بوده و به عنوان نماد و سمبل ملی همواره مورد توجه و اهمیت بوده و فعالیتهای درونی آن کاملا متوقف نشده و اغلب زلزله های ضعیف و یا متوسطی که در مواردی شدید شده است هنوز ادامه دارد.بدین سبب بناهای این شهر و اطراف آن از ابتدای پیدایش آن تاکنون چندین بار خراب شده اند.بخش مرکزی شهرستان دماوند ،شهر دماوند است که در دامنه قله و در میان درهُ حاصلخیز و باصفا و در ۲۵کیلومتری جنوب قله و در ۷۰کیلومتری شرق تهران واقع شده است .این شهر در ۵۲درجه و ۴دقیقه و ۳۵درجه و ۴۳دقیقه عرض جغرافیایی واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۲۸۷متر و دارای چهار محله ُ درویش در سمت شمال ،محلهُ قاضی در شرق ،چالکا محله در غرب و محلهُ فرامه (چریک) در جنوب شهر واقع شده و به سمت شمال به طول ۷۵کیلومتر به فیروزکوه و ۱۸۰کیلومتر به قائم شهر مرتبط می گردد.همچنین از طریق جاده ای به فاصله ۱۰کیلومتر به سمت شمال باختری به جادهُ آسفالته تهران- آمل متصل می شود.

شهر دماوند در درهَ ای به طول ۹کیلومتر بنا گردیده که اطراف آن را کوههای متعدد و بهم پیوسته ای احاطه نموده که جزو رشته کوههای البرز محسوب می شود.اما نزدیکترین کوهها ،که در کنار و مجاورت شهر واقع شده اند از سمت خاور ،کوههای نیل و زرد و از سمت باختر ،کوههای سر حال و تل کمر می باشد.

آب و هوای شهر سردسیری و ییلاقی بوده،بیشترین درجه حرارت در تابستانها۲۷درجه بالای صفر و کمترین آن در زمستانها ۲۰درجه زیر صفر می باشد.میزان باران سالیانه به طور متوسط ۳۵۰میلی متر است.

تره بار ، گندم ،علوفه ،سیب ،گلابی و دیگر میوه های سردسیری از فرآورده های اطراف این شهر به شمار می روند. البته سیب زمینی ،لوبیا سبز ،سیب درختی و اکثر میوه های درختی را صادر می کنند.آب کشاورزی از چشمه سارها ،رودخانه و چاههای عمیق و نیمه عمیق و آب آشامیدنی از چاه عمیق تأمین می شود.برق دماوند جزو برق منطقه ای تهران بوده و از شبکه سراسری تأمین می گردد.

در کوههای اطراف شهر ،درختان اورس(سرو کوهی) ،انجیر ،زرشک ،بادام کوهی و گیاهانی که کاربرد داروئی و صنعتی دارند مانند گل گاوزبان ،کاسنی ،گل ختمی ،خاکشیر ،قدومه ،گل بنفشه ،شیرین بیان ،باریجه ،بومادران ،گون ،کتیرا و روناس بطور پراکنده می روید.همچنین پوشش گیاهی غنی ،چرای دام را تأمین می کند.

قوچ و میش ،بزکوهی ،شوکا ،پلنگ ،خرس ،گراز ،شغال ،روباه ،خرگوش ،کبک ،تیهو و قرقاول از جمله جانوران و پرندگانی هستند که در کوههای اطراف این شهر وجود دارند.

قابل توجه است که قله با شکوه و با عظمت دماوند که از تهران و مناطق اطراف قابل روُیت است از خود شهردماوند قابل روُیت نیست.

شهرستان دماوند در گذشته جزء استان مازندران بود، که در سال ۱۳۲۵شمسی به شهرستان تبدیل گردید و در سال ۱۳۵۵شمسی طبق تقسیمات کشوری جدید جزء استان تهران محسوب گردید.

شهرها

۱- دماوند– شامل محلات زیر: 

 

 

 

 

 

۲- کیلان – شامل محلات زیر: 

 

 

 ۳- رودهن – شامل محلات زیر:

 

 ۴- آبسرد – شامل محلات زیر:

۵- آبعلی – شامل محلات زیر:

 قسمت بخش ها:

۱- بخش مرکزی:

۱-۱دهستان مرا (تار رود) “با مرکزیت روستای مرا” – شامل محلات زیر:

۱-۲ دهستان آبسرد(جمع آبرود)  “با مرکزیت روستای آبسرد” – شامل محلات زیر:

۱-۳ دهستان سربندان(ابر شیوه)  “با مرکزیت روستای سربندان”- شامل محلات زیر:

۲- بخش رودهن:

 ۲-۱ مهر آباد – “با مرکزیت روستای مهر آباد” – شامل محلات زیر:

۲-۲ آب علی- “با مرکزیت روستای آبعلی” – شامل محلات زیر: